Kalp,arz semaya sığmam diyen Hakkın yeridir;ateşte onun sevgisi ...

Kalp bazen geçici sevgiler tarafından doldurulsada,hatta tüm sevgilere kapatılsa da,
gün gelir bir neyden süzülen ses ya da tarihi bir minareden duyulan bir ezanla asıl sahibini hatırlar...

Öncesinde mecazi olan her şey;hava,su,ses ve bakış kalbe ateş düştükten sonra,O'na doğru Önüne geçilmez bir akış olur.Klabe ateş düşünce;
ayrılıklar ümide kÖprü,kavuşmalar O'nun için atan yüreklerin birleşmesi,sevgiler gerçek sevgiye bir tohum, Sevgili'ye yol olur....